Podczas pandemii koronawirusa średnia oczekiwana długość życia spadła dużo bardziej w niektórych landach niż w innych. „Z obserwacji w latach 2019-2021 wynika, że największe spadki zanotowano w południowych regionach wschodnich Niemiec” – powiedział we środę Markus Sauerberg z Federalnego Instytutu Badań nad Ludnością w Wiesbaden. Określona średnia oczekiwana długość życia odnosi się do osób urodzonych w konkretnym roku.
Według obliczeń ekspertów, w szczególnie dotkniętych falami koronawirusa krajach związkowych takich jak Saksonia-Anhalt, Saksonia i Turyngia średnia długość życia nowo narodzonych chłopców jest w 2021 roku o około półtorej roku niższa niż przed pandemią, z kolei u nowonarodzonych dziewczynek o nieco ponad rok.
Na drugim końcu skali znajduje się Szleswig-Holsztyn. Tam według doniesień średnia długość życia u nowonarodzonych chłopców wzrosła w latach 2019-2021 o 0,2 roku, podczas gdy w przypadku nowonarodzonych dziewczynek nastąpił relatywnie lekki spadek o 0,2 roku.
Z obliczeń wynika, że w ujęciu ogólnoniemieckim średnia oczekiwana długość życia dla chłopców spadła o 0,2 roku do 78,49 lat i dla dziewczynek o 0,1 roku do 83,36 lat w ciągu pierwszego koronawirusowego 2020 roku. W zdominowanym przez warianty alfa i delta 2021 roku, współczynnik spadł o dalsze 0,4 roku w przypadku chłopców i 0,3 roku u dziewczynek. Przed początkiem pandemii średnia oczekiwana długość życia w Niemczech wzrastała co roku o około 0,1 roku.
Według ekspertów spadająca średnia długość życia jest czymś bardzo nietypowym poza okresem wojennym. „Spadki o takim rozmiarze zostały zarejestrowane po raz ostatni u schyłku istnienia NRD” – wyjaśnił dyrektor ds. badań w Instytucie Federalnym Sebastian Klüsener. Znaczne różnice regionalne mogą być wyjaśnione m.in. poprzez sytuację związaną z ilością zakażeń, podejmowanymi środkami minimalizującymi działanie pandemii oraz zachowaniem społeczeństwa. Rolę odgrywa również bliskość mocno dotkniętych kryzysem sąsiadujących krajów takich jak Czechy i Polska.
W celu ustalenia oczekiwanej długości życia określa się średnią długość życia, jaką osiągnęłyby noworodki, zakładając, że zależne od wieku odnotowane w ciągu jednego roku wskaźniki śmiertelności utrzymywałyby się na stałym poziomie przez następne 115 lat.
